Bractwo Rycerskie św. Barbary, działające na terenie naszej gminy poproszone zostało przez organizatorów tegorocznego Kongresu Regionów w Świdnicy, do odtworzenia świdnickich legend tj. o gryfie i dziewicach oraz ścięcie rycerza Taussdorfa. W środę 11 maja br. można było spotkać członków Bractwa na ulicach Świdnicy.
Według średniowiecznej legendy w piwnicy budynku na rogu ulic Łukowej i Kotlarskiej znajdowała się niegdyś studnia, z której mieszkańcy miasta czerpali wodę. Zdarzało się jednak, że młode dziewczęta po zejściu po wodę znikały bez śladu porywane przez Gryfa. Widział to pewien mężczyzna, który w tajemnicy udał się do tej studni i wszystko zobaczył przez szparę w drzwiach. Zapanowała wówczas wielka trwoga w mieście. Zdarzyło się jednak, że niedługo po tym skazano pewnego młodzieńca na śmierć. Gdy Bolko I dostał do podpisania wyrok śmierci, powiedział: Musisz zabić gryfa, który mieszka w piwnicach gospody. Jeśli ci się to uda, staniesz się wolny. Młodzieniec wykazał się sprytem, przywdział zbroję wykonaną z małych lusterek i wziął ze sobą długi miecz. Gdy potwór wynurzył się z czeluści studni i zobaczył swe lustrzane odbicie w płytkach zbroi, na moment osłupiał. W tej samej chwili został ugodzony śmiertelnym ciosem. Na pamiątkę tej historii na rogu budynku umieszczono rzeźbę przedstawiającą młodzieńca walczącego z gryfem.
Druga legenda a raczej prawdziwa historia, wybiegała już poza ramy czasowe odtwarzanych przez nasze Bractwo epok.
W niedzielę 27 lipca 1572 r. w winiarni przy obecnej ulicy Grodzkiej w Świdnicy spotkali się na uczcie młodzi szlachcice – Franciszek Freud (Krzysztof Bawolski) oraz rycerz Kasper von Sparenberg zwany Taussdorfem (Michał Góra). Gdy biesiada dobiegła końca Franciszek Freund zaproponował rycerzowi von Taussdorf grę w kręgle. Gra miała się odbyć przed bramą Piotrową. Po drodze Freund sprowokował walkę. W wielkiej wściekłości wyciągnął rapier z pochwy. Natrafił jednak na lepszego szermierza i wkrótce legł na ziemi z przebitą piersią. Taussdorf oddalił się z miejsca pojedynku i obawiając się zemsty postanowił zbiec do Czech. W pobliżu Szczawna, na terenie, który już nie podlegał jurysdykcji Świdnicy, pojmano go, a następnie przewieziono do Świdnicy. Rycerza uwięziono w ratuszu, w izbie zwanej Hildebrand. Jeszcze tego samego dnia zwołano ławników celem odbycia sądu. Zapadł wyrok śmierci i tego samego dnia wykonano go na rynku. Świdnica została surowo ukarana za bezprawne osądzenie rycerza. W 1575 r. cesarz Maksymiliana II odebrał jej tzw. wyższe prawa sądownicze oraz prawo wolnego wyboru rady miejskiej. Do Jawora przeniesiono sąd ziemski i sześciu mężów oraz kancelarię obu księstw. Dopiero po pięciu latach cesarz Rudolf II zgodził się na przywrócenie miastu odebranych przywilejów.
źródło: Michał Góra, BRSB
