Na stronie projektu “Jaworzyna Śląska Dawniej i dziś” ukazał się ciekawy artykuł, opisujący gospodarczy rozwój Jaworzyny Śląskiej, czyli dawnego Koenigszelt. Prezentujemy fragment tego artykułu i zachęcamy do zapoznania się z jego całością na stronie projektu.
Jaworzyna Śląska jest zabudowana na planie czworokąta, z którego rogów wychodzą ulice przelotowe: Wolności, 1 Maja i Świdnicka. Osią wiążącą, a jednocześnie punktem centralnym, stała się strefa kolejowa biegnąca z południowego wschodu na północny zachód, która podzieliła miejscowość na część starszą – północną i młodszą – południową. Czynnikami decydującymi o kierunkach zabudowy był las na północy, fabryka porcelany i gorzelnia na zachodzie oraz żwirownia na wschodzie.
Powstanie Jaworzyny Śląskiej i jej losy wiązały się ściśle z rozwojem transportu kolejowego (od 1855 roku była czterokierunkową stacją węzłową) oraz, choć w mniejszym stopniu, odkryciem w okolicy złóż piasku i żwiru, a także glinki porcelanowej (w pobliskim Jaroszowie). Leżąc na optymalnie najkrótszej drodze między Wrocławiem a Wałbrzychem, wiązała z obu centrami przemysłowymi Dolnego Śląska – Żarów i Świebodzice, a także Świdnicę i Dzierżoniów ze Strzegomiem i Legnicą.
Rozwój kolei żelaznej oraz przemysłu ceramicznego korzystnie wpływał na zatrudnienie i rozbudowę małej osady. Do tego stopnia, że w 1868 roku odłączono ją od gminy Bolesławice.
Dalszy ciąg artykułu znajduje się tutaj.
Zobacz także Galerię zdjęć przedwojennej porcelany z Koenigszelt.
